Gromowładny – 2005 (751)
Gromowładny – sentymenty sandomierskie – 2005 (751)
Technika: ołówek, papier
Wymiary: 22,8cm x 32,3cm
Rok: 2005
„Gromowładny – sentymenty sandomierskie – 2005 (751)” to sugestywna i wieloznaczna praca, która łączy elementy figuratywne z abstrakcyjnymi. Tytuł i podtytuł silnie wiążą ją z Sandomierzem, co pozwala interpretować ją w kontekście historii, tradycji, natury i osobistych emocji artysty związanych z tym miejscem. Delikatna kreska ołówka i subtelne cieniowanie budują atmosferę tajemniczości i mocy. Jest to kolejny przykład charakterystycznego stylu Andrzeja Bertrandta, który operuje sugestią i metaforą, pozostawiając widzowi przestrzeń do własnej interpretacji.
Kompozycja jest dynamiczna, z ukośnym układem elementów. Centralną część zajmuje postać, której forma jest płynna i organiczna, niejako wtopiona w tło. Kompozycja nie jest statyczna, sugeruje ruch i transformację. Głównym motywem jest postać, którą można interpretować jako połączenie ludzkiej twarzy i fantastycznych elementów, przypominających skrzydła, dym lub chmury. Twarz, zwrócona profilem w lewo, ma wyraźne rysy, choć cała postać jest eteryczna i niejednoznaczna. Z „głowy” postaci wydobywają się formy przypominające płomienie lub błyskawice, co nawiązuje do tytułu „Gromowładny”. Bertrandt posługuje się delikatną kreską ołówka, tworząc subtelne cieniowania i modelując formę. Linie są płynne i dynamiczne, a cieniowanie miękkie, co nadaje pracy lekkości i eteryczności. Widoczne są również linie sugerujące ruch i wiatr, szczególnie wokół postaci. Tło jest jednolite, delikatnie rozmyte, co koncentruje uwagę na postaci. Brak konkretnych elementów tła pozwala skupić się na akcji i emocjach. Tło jest integralną częścią kompozycji, a postać niejako z niego wyrasta. Praca emanuje tajemniczością, siłą i pewnym niepokojem. Eteryczna forma postaci i dynamiczne linie budują wrażenie mocy i transcendencji.
Tytuł „Gromowładny – sentymenty sandomierskie” jest kluczowy dla interpretacji. „Gromowładny” odnosi się do kogoś, kto włada piorunami, co kojarzy się z mitologicznymi bogami, takimi jak Zeus czy Perun. „Sentymenty sandomierskie” sugerują, że praca jest związana z emocjonalnym stosunkiem artysty do Sandomierza.
„Gromowładny” może symbolizować potęgę natury, która oddziałuje na Sandomierz i jego okolice. Może to być odniesienie do burz, powodzi lub innych zjawisk atmosferycznych, które od wieków kształtują krajobraz i historię regionu.
Postać może symbolizować ducha miejsca, jego historię i tradycję. „Gromowładny” w tym kontekście może odnosić się do ważnych wydarzeń historycznych, które miały miejsce w Sandomierzu i odcisnęły na nim swoje piętno.
„Sentymenty sandomierskie” sugerują, że praca jest wyrazem osobistych uczuć artysty do tego miasta. „Gromowładny” może symbolizować silne emocje, wspomnienia lub wrażenia związane z Sandomierzem.
W regionie sandomierskim istnieją liczne legendy i podania ludowe. „Gromowładny” może być nawiązaniem do którejś z nich, np. do legend o magicznych mocach związanych z tym miejscem.